Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013
Η ΑΠΑΓΟΕΡΥΜΕΝΗ ΠΟΛΗ
Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013
Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013
ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ
1)
Είπε ο Θεός και έγινε ο κόσμος.
Δεν είπε ο Θεός και έγιναν τα Κράτη.
2)
Η μοναχική ομορφιά κλείνει το μάτι, στο περιθώριο μιας επερχόμενης βροχής.
Ο Αύγουστος θα φέρει ζέστη!
3)
Η δημιουργία πετυχαίνει τους στόχους της, ανώνυμα..
4) Όταν οι πόλεις χάσουν τα ονόματα τους, ο έρωτας θα ταξιδεύει ελεύθερα σε τόπους και εποχές. 5) Ύφος προκλητικά αισθησιακό: κίνδυνος! Ήρεμα μάτια: έρωτας! 6) Εκτός από τον ενικό αριθμό, εκτός από την πληθυντικό αριθμό, υπάρχουν και τα περιορισμένα σύνολα της γνώσης. 7) Της άλλαζα κάθε μέρα όνομα... Το ήξερε καλά, πως όλες οι γυναίκες μου, ήταν εκείνη... 8) Στο δρόμο οι απεργοί, διεκδικούσαν κάποιο δικαίωμα, και εμείς στην απέραντη μας μοναξιά, ψάχναμε Θεούς και Έρωτες... 9) Κάποτε θα ταξιδέψουμε, μέχρι το τέλος μιας άγονης γραμμής, στο κέντρο της μεγαλούπολης. 10) Οι κήποι πίσω από τα ξενοδοχεία, είχανε πια ρημάξει. "Είναι φορές, που ο χρόνος σκοτώνει την ομορφιά" 11) Μεταξύ του οίκου του λαού...και του οίκου το έρωτα, μια συνοικία δρόμος... 12) Κατανοώντας την αξία της ομορφιάς, την βρήκα μέσα σε λόγια ταπεινά. 13) Ακούγοντας Giglola Ginquetti, ερωτεύτηκα τα άστρα του καλοκαιριού. Ακούγοντας Giusy Ferreri, ερυτεύτηκα την γυναίκα. 14) Κοιτάζοντας την θάλασσα, είδα δυο μικρά παιδιά να παίζουν, Είχαμε επιστρέψει. 15) Χθες άνοιξα το κουτί με τα παιχνίδια, που έπαιζα παιδί. Σήμερα, αφού την γνώρισα, δεν θέλω πια να παίζω. 16) Ντροπαλός εγώ, ντροπαλή εκείνη, ντροπαλός ο έρωτας... 17) Έμαθα τον κινηματογράφο, στις σκοτεινές αίθουσες του χειμώνα. Στα θερινά σινεμά, γνώρισα την γυναίκα. 18) Ψάχνω να βρω ποια μουσική μπορώ να ακούω συντροφιά μ΄εκείνη. Καταλήγω πάντα στην Ιταλία του εξήντα! 19) Διακοπές στο Μόντε Κάρλο της διπλανής πόρτας. Κάθε όνειρο και οι διακοπές του.
20)
Μπαρ, ζαχαροπλαστεία, ξενοδοχεία... Ζούμε σε εποχές που έχουν πια περάσει. Μα όχι για εμάς...
21)
Η πόλη ήταν ελεύθερη για τρεις μήνες. Η ελπίδα, δεν ελευθερώθηκε ποτέ.
...
22)
Στον κάμπο εμπρός μας ο ήλιος δύει. Εσύ το σιτάρι κι εγώ ο αραβόσιτος.
23)
Και να, που μπορούσα ξανά να κοιτάζω ήρεμα την μεγάλη λίμνη.
Η γυναίκα δίπλα μου, ήταν πολύ νέα.
24)
Ψηλαφώντας την άκρη του μυαλού μου, αφήνομαι στην θέληση του έρωτα, αγνοώντας το παρελθόν.
25)
Μου είπε πως της άρεσε να ονειρεύεται. Εκείνη την στιγμή κι εγώ ονειρευόμουν.
26)
Μια χώρα, που όλοι τα ξέρουν όλα και κανείς δεν έχει άδικο.
27)
Δεν ήξερα τι έβλεπα εμπρός μου τότε. Τελικά ήταν φωτογραφίες για βιογραφικά.
28)
Κοίταζα τους ψαράδες, που μάζευαν τα δίχτυα τους. Εκείνη έφτιαχνε καφέ. Δεν θυμάμαι ποιο καλοκαίρι ήταν απ΄ όλα.
29)
Όταν το βλαβερό παρελθόν επιστρέφει, το ελπιδοφόρο μέλλον, του κλείνει την πόρτα.
30)
Η ομορφιά της κέρδισε την αγάπη των ματιών μου.
Η ευγένεια της κέρδισε την αγάπη της ψυχής μου.
31)
Η απουσία μιας δήλωσης, έκανε το θαύμα ανύπαρκτο. Ο έρωτας ειν ένα θαύμα που η ύπαρξη του, αφορά μόνο ερωτευμένους.
32)
Άγνωστα εμβατήρια έπαιζε η μπάντα του Δήμου. Κανείς δεν ήξερε αν αυτό που έβλεπε εμπρός του ήταν κηδεία ή παρέλαση.
33)
Σημαίες αόρατες, ιδέες ασύμφορες στον πλούτο. Και τα βουνά να μένουν πάντοτε όρθια. Όλα τελικά τα πήρε ο άνεμος της απουσίας.
34)
Διαλογισμός ανέργου, απόλαυση κρασιού από τον Βασιλιά, στρατιωτικές επιχειρήσεις. Η κόλαση θα αποκτήσει σύντομα μπόλικη πελατεία.
35)
Έρευνες για την ανακάλυψη του αθάνατου νερού. Ο ορίζοντας έχει ακόμη όρια. Δεν πρέπει να έλθει ξανά η νύχτα.
36)
Μαθαίνοντας, φιλτράρεται ο έρωτας...
37)
Γλαυκό ή ροδίζον κίτρινο το χρώμα του πελάγους, τυλίγει πάντα το σώμα μιας γυναίκας.
38)
Ακόμη δεν κατάλαβα, τον χρόνο που χω χάσει, που θα βρω.
39)
Μετά το πρώτο πέρασμα του φεγγαριού, ξεκίνησε να γράφεται η ποίηση.
40)
Σαν ύπνος του μεσημεριού, σαν μήνας του καλοκαιριού, γράφει ο άνεμος ιστορίες ποτισμένες απ΄την δροσιά του έρωτα.
41)
Γεννημένη μια ημέρα κοντά στην Πασχαλιά. Φυλακισμένη μέσα σε μια άρνηση. Επιλογή, λάθος!
42)
Εικοστός αιώνας, παρατάξεις δυο. Εικοστός πρώτος αιώνας, παρατάξεις ανύπαρκτες. Ζω παράλληλα κι αλλού.
43)
Στις φωτογραφίες δεν χαμογελώ ποτέ. Κρατάω το χαμόγελο για την πραγματικότητα.
44)
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν σε μια πλατεία. Όλες οι πλατείες φιλοξενούνε περιστέρια.
45)
Ζητά την λάμψη ενός ήλιου. Μπορώ να της δώσω μόνο το φεγγάρι.
46)
Δυο γυναίκες να φορούν το ίδιο άρωμα. Λάθος!
47)
Αγίας Παρασκευής και Αγίου Παντελεήμονα, το καλοκαίρι τελειώνει.
48)
Γράφοντας Ελληνικά, μιλώ στον κόσμο όλο.
49)
Αν δεν υπήρχε η λέξη εξορία, για τους ποιητές θα έπρεπε να την εφεύρουν.
50)
Κάποτε αγαπούν και οι ποιητές για πάρτη τους.
51)
Αετοφωλιάς εγκώμιον, υπομονή ύψους.
52)
Ωριμάζοντας αναδεικνύεται η ομορφιά.
53)
Τι είναι λάθος; Τι είναι ορίζοντας;
Φτιάξε τον νέον κήπο της Εδέμ. Μπορείς!
54)
Στα λιμάνια, στα σχολεία, στα νοσοκομεία, όλοι απεργούν. Και η υφυπουργός, λανσάρει το νέο της ξανθό μαλλί με τις ανταύγειες, μιλώντας στην τι βι.
55)
Ο τίτλος της ταινίας της σειράς Τζέιμς Μποντ, "ζήσε και άσε τους άλλους να πεθάνουν", έγινε πλέον σύνθημα και χαρακτηρίζει την εποχή μας, την εποχή του ατομικισμού και όλοι θέλουν να ζουν με αυτό τον τρόπο... Προσοχή! Ο ήρωας της συγκεκριμένης σειράς, είναι εικονικός και ως εκ τούτου άτρωτος... Εμείς οι αποδέκτες του συνθήματος είμαστε κοινοί θνητοί...Οπότε, άκυρο!
56)
Ο Τζάγκο, ήταν το τρίτο καλύτερο πιστόλι της Δύσης... Ο Ρίγκο ήταν το δεύτερο καλύτερο πιστόλι της Δύσης, γιατί σκότωσε τον Τζάγκο... Το καλύτερο πιστόλι της Δύσης είναι αυτό που θα σκοτώσει τον Ρίγκο... μέχρι και αυτό να γίνει...δεύτερο...
57) Σκοτώνοντας γίνεσαι Μέγας! 58) Εκεί που τελειώνει ο λαός, αρχίζουν οι ηγέτες.
59)
Βαθύς κρότος,το χέρι πίσω και το κράνος στα μάτια: τυφέκιο Μ1.
Λαβή σαν ψαροντούφεκο, ήχος κοφτός και οξύς και οι σφαίρες πάντα ολίγο όρτσα: τυφέκιο G3.
60)
Μεταξύ Leopard και M48 Molf, ενός θανάτου δρόμος.
61)
Ανάμεσα στο λήσταρχο Γιαγκούλα και την Γκόλφω, ανεπτύχθει σφοδρός ο Έρως! Ποιητική αδεία...
62)
Τι είναι οι άνθρωποι; Σύνολα από αγέλες ή μοναχικοί λύκοι; Και το ένα και το άλλο.
63)
Και μετά τον κομήτη του Halley, η αιώνια Ελλάδα.
64)
Σάρρα, Ελεονόρα, Κορίνα , Μυρτώ, Κρινιώ και Ελισσώ. Όμορφα γυναικεία ονόματα.
65)
Έντελβάις, Πικραλίδα, Ανεμώνη, Νεραγκούλα, Περικοκλάδα, Πετούνια. Πανέμορφα είδη λουλουδιών.
66)
Φτιάξε τα μεγάλα και ζήσε μέσα τους.
67)
Ύπαρξη γενναιότητας, αποτελέσματα: δόξα και θάνατος.
68)
Σώσε τον κόσμο απ΄ τις φωνές, βάψε το καλοκαίρι κίτρινο.
69)
Διδάσκομαι, σημαίνει δημιουργώ.
70)
Η αποκρυπτογράφηση των μηνυμάτων της σιωπής, είναι τέχνη ύψιστη.
71)
Ανόητες μάζες, ζωτικοί χώροι των τυράννων,
72)
Είναι έμφυτο χάρισμα να επικοινωνείς με ότι δεν υπάρχει.
73)
Ο στοχαστής δεν πέθανε ποτέ, ακόμη αναζητά τον εαυτό του.
74)
Τόσο πολύ διαφορετικός για να με λένε ποιητή.
75)
Όπου τελειώνουν οι παραβάσεις, αρχίζουν οι παραβιάσεις.
76)
Στην εποχή μου, οι στάμνες έχουν αντικατασταθεί από κάνουλες κρύου νερού ηλεκτρικών ψυγείων.
77)
Με χρώματος κεραμιδί φόρεμα, η καλλονή περπάτησε στην πασαρέλα της επόμενης γωνιάς.
78)
Ζήτημα πραγματικότητας - Ζήτημα πίστης.
79)
Η Βρισηίδα με βαρέθηκε, πρέπει να φύγω.
80)
Ο κισσός στο τέλος έπνιξε την κερασούλα. Τώρα ψάχνει νέο θύμα. Έχουν και τα φυτά τους Ασασίνους τους.
81)
Στρατός ερασιτεχνών μιας προπαγάνδας, πιο επικίνδυνος απ΄ τις ορδές τρίτου ράιχ.
82)
Κάπου ανάμεσα στους συνοδοιπόρους, χάθηκε η αρχική ιδέα.
83)
Μοιρολογώντας στην χαρά, εξόρκιζαν τον θάνατο! Παλιά Ελλάδα!
84)
Αισθητική του χυδαίου. Χυδαιότητα ενός μοντέρνου κάτι. Οι συμπληγάδες του σήμερα...
85)
Τα πουλιά ψέλνουν την δική τους ποίηση.
86)
Υπό ηρεμία η δημιουργία μεγαλώνει.
87)
Μεταξύ συμφωνώντων οι διαφωνίες.
88)
Μαθαίνω ξένες γλώσσες, που δεν υπάρχουν.
89)
Ανάμεσα στους ορόφους των πολυκατοικιών χάνονται οι λέξεις των προτάσεων.
90)
Υπέρ Αγίων και υπέρ Ποιητών η σημερινή μου δέηση...
91)
Της είχα ρίξει πάνω στα μαλλιά βελάκι φτιαγμένο απ΄ένα στάχυ. Ακόμη θυμάμαι το χαστούκι της.
92)
Χόρεψα μαζί της ένα μπλουζ, που δεν τελείωσε ποτέ.
93)
Δεν επιτρέπεται να χαλάει μια όμορφη μέρα.
95)
Μηδενίζοντας το περιεχόμενο του σαβάνου μου αποκτώ την αθανασία...
96)
Άρωμα αμαρτίας...Γεύση αγάπης...Αποτέλεσμα έρωτας...
97)
Όταν η καρδιά γίνεται γίνεται πέτρα,δεν υπάρχει γυρισμός ...
Νέμεσις! Κόμης Μόντε Κρίστο...ή λάθος...
98)
Χάδι από βελούδο τρυφερότητας ...
99)
Ξεπερνούσα την πραγματικότητα μέσα από το όνειρο .
100)
Και τώρα πως μπορώ να σε ξαναγαπήσω ;
101)
Μάτι γερακιού με σταχτιά φτερά,που βλέπει από ψηλά το θήραμα του.
102)
Όταν το φως του φεγγαριού αντανακλάται στην θάλασσα,
χιλιάδες ασημένιες ανταύγειες εκτοξεύονται προς τ΄ άστρα.
103)
Αναζητώ την ομορφιά της απλότητας και τα άνθη της αγνότητας .
104)
Μαύρα μαλλιά και μαύρα μάτια. Μεσόγειος! Ζεστές καρδιές! Δροσερά φιλιά!
105)
Νυχτερινά θερμά όνειρα σε φόντο βελούδο.
106)
Ταξίδι στο σκοτάδι, εύρεση μυστικών της γέννησης μιας ζωής. Έρωτας!
107)
Το βράδυ που ο μετεωρίτης διέσχισε τον ουρανό σαν μια ατέλειωτη γραμμή φωτός,
έκαμες μιαν ευχή για σένα και για μένα.
108)
Στο μπαλκόνι σου απολαμβάνεις το χλιαρό αεράκι, που σπάει την ζεστή συνέχεια ,και βλέπεις τα άστρα. Κλείνεις τα μάτια και ονειρεύεσαι. Τα βράδια του καλοκαιριού έχουν αρώματα έρωτα.
109)
Έρωτας και ένταση με γλυκό τέλος, παραζάλη με θολό μυαλό.
110)
111)
114)
Γαλήνη εδάφους μετά από θύελλα .
115)
Ολόλευκο περιστέρι στην αγκαλιά ροζ σύννεφου...
116)
Ουράνια ταξίδια στο φωτεινό διάστημα.
117)
Και λαμπρή η μέρα της ανάστασης και λαμπρό το λιβάδι της Αφροδίτης και λαμπρός ο κεραυνός του Δία!
118)
Ποίηση, τιμή στην ομορφιά!
119)
Άμπελος με το γλυκό της νέκταρ, σε χείλη άγουρου κοριτσιού...
120)
Μητέρα επιστροφής του μέλλοντος, οι λόγοι θεού και ποιητών.
121)
Εποχές κοινών τόπων, σε χρόνους σκληρής φαντασίας.
122)
Περγαμόντο, νεραντζάκι, σύκο, βύσσινο, κεράσι. καρπούζι. Ονόματα γλυκών.
123)
Εξαίρεσε τον εαυτό σου απ΄ την καταστροφή
124)
Κάτω από την προστασία μιας άμπωτης από πέτρινες ημέρες, οι δώδεκα φυλές του Ισραήλ, πέρασαν μέσα από την Ερυθρά θάλασσα.
125)
Τελειωμένες πολιτείες, ναρκοπέδια από αναστάσεις φρίκης.
126)
Ψάξε την σοφία που μετατρέπει τις ήττες σε ηρωικούς θριάμβους.
127)
Ανάμεσα στην ηχώ της αντανάκλασης ενός γνωστού εγκλήματος και μια σύνθετη απομάκρυνση από το τυχαίο, έμαθε να οδηγεί πυροβολώντας.
128)
Τοιχογραφίες από εκκλησίες Σλάβων. Λύπη...
129)
Μικρό πορνείο, μεγάλο μοναστήρι...
130)
Πατρίδα μου ο Παράδεισος. Στάση η τρέλα. Προορισμός ο Παράδεισος. Κι όμως!
131)
Ευτυχής ο απέχων της φρίκης.
132)
Και ενώ του Τούρκοι είχαν κυκλώσει την Πόλη, εκείνοι συζητούσαν αν το Φως στο όρος Θαβώρ ήταν κτιστό ή άκτιστο.
133)
Οι τελευταίοι αυτοκράτορες ζουν για πάντα.
134)
Δεν ήταν δικιά μου αυτή η άλωση...
135)
Δεν έχουν τέλος οι αγώνες.
136)
Οι καιροί παλιώνουν, αλλάζοντας...
137)
Φτιάξε το ρεύμα της αλλαγής και ταξίδεψε μαζί του!
138)
Μην απαντάς στην χυδαιότητα...
139)
Μέσα στην βοή της πόλης, ζει ένας μικρός Παράδεισος. Ο δικός μου!
140)
Εποχή απλής γραφής.
141)
Κάνουν και οι ποιητές ποδήλατο...
142)
Λιμάνια - Αεροδρόμια - Σιδηροδρομικοί σταθμοί - Κ.Τ.Ε.Λ.
143)
Το πως και το τι; Συμπέρασμα αύριο.
144)
Γεννήθηκα μέσα σε μια τιμωρία.
145)
Αμήχανος επί της ομορφιάς, που γειτονεύει με το σύμπαν.
146)
Οι νύχτες ο καλοκαίρι, απαιτούν τις βόλτες τους.
147)
Αγάπη διάρκειας δέκα λεπτών.
148)
Γιατί όταν βλέπω μια συγκεκριμένη κοπελιά, πάντα χαμογελώ;
149)
Μην ντύνετε το καλοκαίρι! Ανάγκη γυμνού η χάρη του.
150)
Σχέσεις - εναλλακτικές.
151)
Σκληρό πράγμα η έμπνευση.
152)
Απάντηση είναι η ποίηση.
153)
Μα ο Ιησούς τελικά αναστήθηκε...
154)
Ξανθή και ώριμη! Σαν την εποχή που την γνώρισα.
155)
Δρυοκολάπτης, Κίσσα, Χουρχουριστης, Καλαμοτσικνιας, Αλκυόνη, Κοκκινολαίμης. Ονόματα πουλιών.
156)
Ανάμεσα στο πλήθος των ανθρώπων, χτίζονται οι όχθες των μεγάλων ποταμών.
157)
Ο τάφος του Τουταγχαμόν κύλισε στον κάμπο με τα στάχυα.
158)
Δεκαπέντε Ήλιοι μετά τον Κρόνο, εντός του επομένου σύμπαντος.
159)
Ρότερνταμ, Πειραιάς, Σμύρνη, Βαρκελώνη, Μπάρι, Λίβερπουλ. Λιμάνια....
160)
Ψάξε την πιο τέλεια ποίηση στον Ερωτόκριτο.
161)
Ψάξε την δύναμη στον Θούριο του Ρήγα.
162)
Θέλουμε δεν θέλουμε, το καλοκαίρι θα ξεράνει τα φυτά του κάμπου.
163)
Ψαρεύοντας τρώει ο φτωχός.
164)
Βράδυ, γυναίκα μόνη, γυμνή στο μπάνιο του σπιτιού της, ενώ το καλοκαίρι περνά
165)
Όλοι οι χυδαίοι άνθρωποι έχουν το δικό τους κόμμα.
166)
Όλοι οι χυδαίοι άνθρωποι έχουν την δική τους θρησκεία.
167)
Συμπόρευση εξουσίας και δημιουργών: οσμή αυταρχισμού...
168)
Κυδωνίες, Αιδίνι, Βουρλά, Πέργαμος, Αλάτσατα, Κορδελιό. Χαμένες πατρίδες...
169)
Σαμψούντα, Νικόπολη, Οινόι, Κερασούντα, Αδριανούπολη, Κι άλλες χαμένες πατρίδες....
170)
Άλλη μια Ελλάδα, χαμένες πατρίδες...
171)
Δεν θέλω την Ελλάδα, χαμένη πατρίδα...
172)
Εκ της δύσεως, ανατολή, εκ της ανατολής δύση!
173)
Και όλα τελικά να είμαστε αυτό που λέμε "εμείς".
Εμείς οι καλοί, εμείς και οι κακοί.
174)
Ευαγγέλια, Πράξεις των Αποστόλων, Προφητείες, Ψαλμοί, Αποκάλυψη. Ιερά κείμενα...
175)
Πολιτεία, Αντιγόνη, Ηλέκτρα, Ορέστης, Περί φύσεως, Συμπόσιον. Κλασσικά κείμενα...
176)
Σωκράτης, Ηράκλειτος, Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Δημόκριτος, Παρμενίδης. Έλληνες φιλόσοφοι.
177)
Μεταξύ του λόγου του Θεού και της σφραγίδας του επομένου κυβερνήτη, κρίνεται το αποτέλεσμα της κάθε επανάστασης. Γιατί την κάνουν άνθρωποι...
178)
Και μετά την επανάσταση, μιαν άλλη επανάσταση... Του νου!
179)
Σέβομαι, σημαίνει αγαπώ!
Με σέβονται, σημαίνει πως ανοίγει ο δρόμος στην αγάπη!
180)
Άγιος Ραφαήλ, Άγιος Λογγινός, Άγιος Σεραφείμ, Άγιος Σπυρίδωνας, Άγιος Διονύσιος, Άγιος Γεράσιμος. Άγιοι...
181)
Αγάπη εντός καύσωνα, ομορφιά εντός καραβιού διακοπών.
182)
Δυνατότητες πολλές - Απόφαση καμία!
183)
Τάση εγωιστική, αποτέλεσμα φτωχό!
184)
Όλοι προσκυνούν τον Βάαλ του σήμερα, για να λάβουν σαν δώρο ένα κομμάτι εξουσίας. Πλην εμού!
185)
Αισθητική του τζάμπα...Ζωή με επιδίωξη το τζάμπα...Αποτέλεσμα, τραγωδία...
186)
Αγαπημένη θάλασσα, μνήμες καλών στιγμών.
187)
Ετεροχρονισμένος έρωτας, υπόθεση σωτηρίας...
188)
Ή ο έρωτας ή ο έρωτας και πάλι!
189)
Παραδομένος στην ομορφιά της γυναικείας άνοιξη, αλλάζω τον χειμώνα μου!
190)
Από το πρόσωπο της ξεκίνησε η άμπελος την έμπνευση της γεύσης.
191)
Φιλούσε με το δέρμα της και έκρυβε τον έρωτα μέσα στα δυο της χείλη.Γιαυτό αφιερώθηκα στο να την αγαπώ!
192)
Χέρια ερωτικά - φλέβες γεμάτες ιστορία!
193)
Πέρασε από την μετάγγιση της γύμνιας της, στις φλέβες του κορμιού μου και έγινε καράβι, που ταξίδευε στην ήρεμη θάλασσα του αιώνιου κύκλου, που οι εξερευνητές οι πρώτοι, τον είπαν ισημερινό.
194)
Ήθελα να την ζωγραφίσω γυμνή. Δεν ήξερα το πως. Εγώ πινέλα να χειρίζομαι δεν γνώριζα. Λύση εφεδρείας, οι λέξεις!
195)
Όποιος δεν εγνώρισε τον έρωτα που κρύβει η γυναίκα, έχασε μια ζωή...
Και άλλη μια!
196)
Φίνο μετάξι ή αίσθηση από μάγουλο γυναίκας, πάνω σε διάρκεια φιλιού!
197)
Οι περίπατοι γύρω από γραφικά ξωκλήσια, απαιτούν την γυναικεία παρουσία. Στιγμές όρκων, στιγμές αγάπης!
198)
Και μετά από τους άλλους, η άλλη...
199)
Από τους Ευαγγελισμού ως τον Δεκαπενταύγουστο, ειν΄ όση ζωή αξίζει. Γιατί εδώ είναι Ελλάδα!
200)
Αδικημένα κορίτσια, βαδίζοντα επί ασφαλτοστρωμένης οδού μιας πόλης επαρχιακής. Η ομορφιά δεν έχει προέλευση!
201)
Επί του ύδατος το λάθος...
202)
Αδέξια χέρια - απρόβλεπτες κινήσεις...
203)
Μήνας με πάρα πολύ πόνο...
204)
Ένα σώμα φουσκωτό με αέρα, σαν αιώνιο στρώμα θαλάσσης...
205)
Ξεκίνα απ΄ το ένα. Τα υπόλοιπα έρχονται μετά.
206)
Πρώτα μια μικρή ανηφοριά, μετά οι πρώτοι λόφοι και τέλος τα ψηλά βουνά. Και μετά μια κατηφόρα συνεχής, μέχρι να βρεις την θάλασσα. Εκεί εάν δεν ξέρεις πρέπει οπωσδήποτε να μάθεις το κολύμπι...
207)
Η αποκάλυψη, γίνεται με πόνο. Η αποκάλυψη, ειν η απόλυτη διέξοδος. Η αποκάλυψη σε σώζει...
208)
Οι ποιητές, ζουν τον χειμώνα, αισθάνονται το φθινόπωρο, ονειρεύονται την άνοιξη και γράφουν για το καλοκαίρι.
Τελικά οι ποιητές αγαπούν μόνο το καλοκαίρι...
209)
Άλφα και βήτα, τα πιο αγαπημένα γράμματα...
210)
Πεύκο, έλατο, άρκευθος, κέδρος του Λιβάνου, τούγια, κυπαρίσσι. Κωνοφόρα δέντρα...
211)
Τα βασανιστήρια έχουν προέλευση την εξουσία...
212)
Την ομορφιά την κέρδισα σκεπτόμενος...
213)
Ανασύνταξα την υφή των δέντρων και προέκυψε μια ποίηση...
214)
Όσο πλησιάζει ο Δεκαπενταύγουστος, τόσο πιο πολύ την αγαπώ...
215)
Μεταξύ υπολειμμάτων αρχαιοελληνικών Ναών και τα εκκλησάκια του προφήτ΄ Ηλία, η ζωή σε πάει αλλού...
216)
Όσο συνθέτω, ζω! Όσο ανασυνθέτω, ανασταίνω!
217)
Μέσα στο κέντρο μιας εποχής, ψάχνω την ακτίνα, που δείχνει τελική διέξοδο...
218)
Μετά τον ατμό ο πάγος... Η ζωή ξεπερνά τα ενδιάμεσα στάδια...
219)
Όταν τα λόγια περισσεύουν, η σιωπή γίνεται αρετή ανάγκης!
220)
Ζητούσε πίστη. Έλαβε μόνο εκδίκηση. Η ανάληψη πλέον ήταν μονόδρομος. Στο τέλος τον λόγο είχαν μόνο τα βουνά.
221)
Όπως το πέταγμα ενός μικρού εντόμου, η νεότητα μετακινείται διαλέγοντας για να σταθεί, μόνον τα πιο όμορφα λουλούδια.
222)
Αλλιώς πηγή μιας έμπνευσης...
223)
Ψηφίδες προερχόμενες από καθρέφτες που χουν σπάσει. Ψηφιδωτά μιας νέας Πομπηίας. Λείπει μόνο το ηφαίστειο...
224)
Είναι ένα χαμόγελο και αυτό μονάχα φτάνει.
225)
Κάθε καλοκαιρινή ημέρα και ο έρωτας της...
226)
Νυχτερινό το κύμα και λέει μόνο μείνε
μια ευκαιρία της ζωής έλα κι απόψε γίνε...
227)
Λογική του χάους, λογική ενός σημερινού αύριο.
228)
Ότι απομένει από μια πραγματική αγάπη είναι ουρανός.
229)
Μελαγχολία στο πρόσωπο γυναίκας, αναμονή μιας έκρηξης.
Ίσως να είναι έρωτας.
230)
Κατεβαίνοντας από τον ουρανό, συνάντησε της γης τα πόδια.
Μετά στερέωσε την πίστη του, στο προπατορικό του όνειρο.
231)
Κάποτε θα χιονίζει ο ουρανός και τον Ιούλη.
232)
Έτσι έμαθα πάντα να τιμώ την γυναίκα - μάνα!
233)
Και η Πανδώρα δεν άνοιξε ένα κουτί μονάχα...
234)
Φταίει για όλα το καλοκαίρι, που διαρκεί ελάχιστα.
235)
Οι άγγελοι μας επισκέπτονται συχνά, μόνο που φοράνε άλλων τα πρόσωπα.
236)
Ένα βιογραφικό και ο δρόμος άνοιξε.
Μα δεν χρειαζόταν καν.
237)
Και λίγη χαλαρότητα δεν βλάπτει, όπως και λίγο απ το ύφος της υπεροψίας.
238)
Ο κόσμος μου είναι μεγάλος, γιατί είναι απλός.
239)
Οι νύχτες του καλοκαιριού και τα ανοικτά παράθυρα, απελευθερώνουν τον έρωτα.
240)
Το νερό περιμένει να βρει την σωτηρία του, μες απ την ζέστη του καλοκαιριού και όχι απ τους ανθρώπους.
241)
Χάθηκαν οι μέρες οι ζεστές, ακριβώς όταν η στενοχώρια έχασε την μάχη από την πιο πρόσφατη ελπίδα.
242)
Ο ήχος του νερού που κυλάει στα τσιμεντένια αρδευτικά αυλάκια, αντικαθιστά τον ήχο των κυμάτων της θαλάσσης, εντός κάμπου κατάφυτου. Και ο ήλιος χάνεται πίσω απ
243)
Οι μόνες πλέον λογικές...
Απλότητα και έρωτας.
244)
Και μετά το πέρασμα ενός ορίου, μια νέα αντίστροφη μέτρηση.
245)
Μολύβια, που γράφουν ιστορία - Πένες βαμμένες με αίμα...
246)
Όλη η γαλήνη μεταξύ δυο ερήμων.
247)
Αυτό που φωτογραφίζω, είμαι...
248)
Εδώ ο χειμώνας έρχεται νωρίς...
249)
Ζωή στο κέντρο. Θέλει το χρόνο της, για να την συνηθίσεις.
250)
Μετά τα σφάλματα του παρελθόντος, ο ρεαλισμός του σήμερα.
251)
Φταίει το καλοκαίρι...Δεν το συζητώ!
252)
Μετά την τρίτη άρνηση του Πέτρου, υπήρχε και τέταρτη.
Ακόμη υπάρχει...
253)
Ανάμεσα στους μηρούς την άνοιξης, ανθίζει ο κόσμος όλος.
254)
Άλλο πολιτική και άλλο ποίηση.
Η δεύτερη προηγείται σαφώς!
255)
Αν ο Θεός ήταν γυναίκα...
256)
Δεν είν η μοίρα μας γραμμένη με μολύβι...
257)
Και στην στιγμή της πιο βαθιάς απελπισίας, κάπου υπάρχει κάποιο φως.
Αυτό λέγεται ζωή.
258)
Μετά τον πόνο, ο στίχος...
259)
Νέα κοπέλα προχωρά τον δρόμο μαζί με την μητέρα της.
Σεβασμός στην ομορφιά της αλλαγής των εποχών!
260)
Χάθηκα μέσ στην διαφορά των λόγων από τις σκέψεις της αρχής.
Ανάγκη αποκωδικοποίησης...
261)
Άνθρωποι με καπέλα, που βγάζουν ρίζες.
Άνθρωποι που κοιτάζουν πάνω από τα μαύρα τα γυαλιά, που μόνιμα φοράνε.
Προσοχή! Χυδαιότητα...
262)
Και η ενημέρωση, θέλει και αυτή τον χρόνο της.
263)
Γηραιά κυρία - νεαρός εραστής, παράλληλα όνειρα...
264)
Παρούσα η νέα μέρα, μέσα στους πόνους της προηγούμενης.
265)
Εμφάνιση ζέστης - εξαφάνιση των δώρων της μοντέρνας μάγισσας.
266)
Μην εξαπατάσαι απ΄ τις φωνές των άλλων. Την τελική την μάχη θα την δώσει παλεύοντας μονάχος!
267)
Παρακλήσεις και Χαιρετισμοί! Τέλος κι αρχή μαζί!
268)
Οι μονομαχίες πρέπει να γίνονται πάντα την ώρα που νυχτώνει...
269)
Το μολύβι καθώς γράφει, κάνει τον ορίζοντα να μεγαλώνει.
270)
Το ηλιοβασίλεμα μέσα από μια αντανάκλαση, χαρίζει μια άλλη προοπτική!
271)
Περνώντας ο καιρός, γίνομαι όλο και πιο νέος.
272)
Εκεί που χαράζουν των γυναικών τα εσώρουχα, τα ρούχα που φοράνε, γεννιούνται οι αισθήσεις!
273)
Λιτανεύοντας εικόνες, δεν βρέχει έρωτα...
274)
Θέλει και η ομορφιά, την δική της την φροντίδα.
275)
Προσκυνώντας εξουσίες, δεν κάνεις τέχνη...
276)
Και άντε μετά να συνεννοηθείς με άσχετους ...
277)
Από όστρακο σε όστρακο και από φιλί σε χάδι.
278)
Εάν κάποτε μεταναστεύσω, ο στόχος θα είναι κάπου απέναντι από μια αιώνια θάλασσα ή στα ριζά ενός καταπράσινου βουνού. Όλα σε συσκευασία ενός κέντρου μιας μεγάλης πόλης...
279)
Κιλά δεν βλέπει η ομορφιά!
280)
Η αξία της παρθενιάς, ίσως λέγεται κι αγάπη!
281)
Γοητεία ή όχι, το άγνωστο θαμπώνει...
282)
Αυτό το είπαν κάποτε έρωτα του κεραυνού.
283)
Και η ποίηση θέλει τα σχέδια της.
284)
Δεν ομιλώ σε άγνωστους, δεν ομιλώ σε αισθητικά απόντες.
285)
Είχε κι ο Μεσαίωνας τις τέχνες του...
286)
Την επανάσταση και την ποίηση, για να τις μάθεις, πρέπει να τις πληρώσεις ακριβά...
287)
Και στην κορφή του πιο ψηλού βουνού της περιοχής είχε μαζευτεί ένα κουβάρι από γκρίζα και ολόμαυρα σύννεφα. Έμεινα στα ριζά του. Εκεί ψηλά τον λόγο είχε τότε μόνον ο Θεός και οι άνεμοι που μετέφεραν τους λόγους του. Αυτοί οι άνεμοι, που φυσούν ακόμη, διαδίδοντας νερό, φωτιά και γνώσεις!
288)
Κόβεις το σταφύλι με το χέρι σου το τρυφερό, τα μαχαίρια πια δεν έχουνε λόγο ύπαρξης.
289)
Η αξία του γυμνού κορμιού της, κάτω από το φεγγαρόφωτο του Αυγούστου, έτεινε στο άπειρο!
290)
Στο βάθος οι ντελιβεράδες, μετέφεραν τα όνειρα τυλιγμένα σε τρελά αλουμινόχαρτα...
291)
Εντός βιβλίων ξαναγράφεται η ποίηση.
292)
Από την Βασιλεία των Ουρανών, μέχρι το Βασίλειο του Άδη, όλα τα κενά του κόσμο, μαζεμένα σε ένα μπουκέτο έρωτα.
293)
Ποιος έδειξε της ροδαυγής το φως, στο παιδί που πήγαινε για πρώτη μέρα στο σχολείο;
Το μέλλον ή ο Θεός Σεπτέμβρης!
294)
Εντός στενών περιθωρίων, γράφω τα άριστα...
295)
Δαιμόνων και Αγγέλων, γωνία.
296)
Σε ένα εικονικό κόσμο, εκδικούνται οι εκτελεσμένοι ήρωες, τους δολοφόνους τους.
297)
Πριν την επανάσταση, τύραννος.
Μετά την επανάσταση, τύραννος.
Ζητείται γνησιότητα.
298)
Σε πράσινη νύχτα οδηγεί η ποίηση.
299)
Κινούμενοι μεταξύ διαθεσιμότητας και επανάστασης, οι μανδαρίνοι, δεν μπόρεσαν ποτέ να ξεφλουδίσουν το μανταρίνι της ζωής.
300)
Για την ξεπεσμένη πόρνη, που στήνει κάθε βράδυ τα ραντεβού με τους "πελάτες" της. κάτω από τον φανοστάτη της γωνίας.
301)
Τελικά όλα είναι επικοινωνία...
302)
Ιερή πράξη η αμφισβήτηση...
303)
Προς την διαγραφή μιας σελήνης, έδειξε με το ξίφος του, ο νέος αυτοκρατορικός μήνας Αύγουστος.
304)
Η πραγματική σοφία αφήνει πίσω της τον χρόνο.
305)
Πρωτογενής αξία η ποίηση. Όπως καταρρέουν τα παγόβουνα στην εποχή της ζέστης, καταρρέει και η πρόκληση των γυμνών ποδιών γυναίκας, που ο χρόνος τους έχει λήξει.Σεβασμός.. Οι δεκαετίες έχουν πρόσημα εμπρός τους. Οι άνθρωποι έχουν μόνο χρέη. Όλα προς τον ουρανό... Διλήμμα μεταξύ δυο εποχών. Θέλω να τις ζήσω και τις δυο... Μετά τον θάνατο, γνωρίζουν οι αθάνατοι πραγματικά ποιοι είναι. Ασύλληπτο το τέλειο. Έτσι με μικρά λάθη παντού δημιουργήθηκε ο κόσμος. Εκεί που η οδός μιας ελπίδας συναντά τον δρόμο μιας αμαρτίας, που είναι αιώνια. Θέση Α: ύπαρξη. Θέση Β: διαφάνεια. Θέση Γ: τέλος. Καλοκαιρινά όνειρα, στα χέρια όμορφης γυναίκας. Θα μπορούσε να είναι τίτλος ζωγραφικού πίνακα. Μιλώ για να μιλώ. Άσκοπη καύση χρήσιμων θερμίδων. Σελίδες από καλοκαίρι που γράφονται και ξαναγράφονται, κρατούν στην επικαιρότητα τα μυστικά του έρωτα, κάνοντας τα αιώνες αξίες.
4) Όταν οι πόλεις χάσουν τα ονόματα τους, ο έρωτας θα ταξιδεύει ελεύθερα σε τόπους και εποχές. 5) Ύφος προκλητικά αισθησιακό: κίνδυνος! Ήρεμα μάτια: έρωτας! 6) Εκτός από τον ενικό αριθμό, εκτός από την πληθυντικό αριθμό, υπάρχουν και τα περιορισμένα σύνολα της γνώσης. 7) Της άλλαζα κάθε μέρα όνομα... Το ήξερε καλά, πως όλες οι γυναίκες μου, ήταν εκείνη... 8) Στο δρόμο οι απεργοί, διεκδικούσαν κάποιο δικαίωμα, και εμείς στην απέραντη μας μοναξιά, ψάχναμε Θεούς και Έρωτες... 9) Κάποτε θα ταξιδέψουμε, μέχρι το τέλος μιας άγονης γραμμής, στο κέντρο της μεγαλούπολης. 10) Οι κήποι πίσω από τα ξενοδοχεία, είχανε πια ρημάξει. "Είναι φορές, που ο χρόνος σκοτώνει την ομορφιά" 11) Μεταξύ του οίκου του λαού...και του οίκου το έρωτα, μια συνοικία δρόμος... 12) Κατανοώντας την αξία της ομορφιάς, την βρήκα μέσα σε λόγια ταπεινά. 13) Ακούγοντας Giglola Ginquetti, ερωτεύτηκα τα άστρα του καλοκαιριού. Ακούγοντας Giusy Ferreri, ερυτεύτηκα την γυναίκα. 14) Κοιτάζοντας την θάλασσα, είδα δυο μικρά παιδιά να παίζουν, Είχαμε επιστρέψει. 15) Χθες άνοιξα το κουτί με τα παιχνίδια, που έπαιζα παιδί. Σήμερα, αφού την γνώρισα, δεν θέλω πια να παίζω. 16) Ντροπαλός εγώ, ντροπαλή εκείνη, ντροπαλός ο έρωτας... 17) Έμαθα τον κινηματογράφο, στις σκοτεινές αίθουσες του χειμώνα. Στα θερινά σινεμά, γνώρισα την γυναίκα. 18) Ψάχνω να βρω ποια μουσική μπορώ να ακούω συντροφιά μ΄εκείνη. Καταλήγω πάντα στην Ιταλία του εξήντα! 19) Διακοπές στο Μόντε Κάρλο της διπλανής πόρτας. Κάθε όνειρο και οι διακοπές του.
20)
Μπαρ, ζαχαροπλαστεία, ξενοδοχεία... Ζούμε σε εποχές που έχουν πια περάσει. Μα όχι για εμάς...
21)
Η πόλη ήταν ελεύθερη για τρεις μήνες. Η ελπίδα, δεν ελευθερώθηκε ποτέ.
...
22)
Στον κάμπο εμπρός μας ο ήλιος δύει. Εσύ το σιτάρι κι εγώ ο αραβόσιτος.
23)
Και να, που μπορούσα ξανά να κοιτάζω ήρεμα την μεγάλη λίμνη.
Η γυναίκα δίπλα μου, ήταν πολύ νέα.
24)
Ψηλαφώντας την άκρη του μυαλού μου, αφήνομαι στην θέληση του έρωτα, αγνοώντας το παρελθόν.
25)
Μου είπε πως της άρεσε να ονειρεύεται. Εκείνη την στιγμή κι εγώ ονειρευόμουν.
26)
Μια χώρα, που όλοι τα ξέρουν όλα και κανείς δεν έχει άδικο.
27)
Δεν ήξερα τι έβλεπα εμπρός μου τότε. Τελικά ήταν φωτογραφίες για βιογραφικά.
28)
Κοίταζα τους ψαράδες, που μάζευαν τα δίχτυα τους. Εκείνη έφτιαχνε καφέ. Δεν θυμάμαι ποιο καλοκαίρι ήταν απ΄ όλα.
29)
Όταν το βλαβερό παρελθόν επιστρέφει, το ελπιδοφόρο μέλλον, του κλείνει την πόρτα.
30)
Η ομορφιά της κέρδισε την αγάπη των ματιών μου.
Η ευγένεια της κέρδισε την αγάπη της ψυχής μου.
31)
Η απουσία μιας δήλωσης, έκανε το θαύμα ανύπαρκτο. Ο έρωτας ειν ένα θαύμα που η ύπαρξη του, αφορά μόνο ερωτευμένους.
32)
Άγνωστα εμβατήρια έπαιζε η μπάντα του Δήμου. Κανείς δεν ήξερε αν αυτό που έβλεπε εμπρός του ήταν κηδεία ή παρέλαση.
33)
Σημαίες αόρατες, ιδέες ασύμφορες στον πλούτο. Και τα βουνά να μένουν πάντοτε όρθια. Όλα τελικά τα πήρε ο άνεμος της απουσίας.
34)
Διαλογισμός ανέργου, απόλαυση κρασιού από τον Βασιλιά, στρατιωτικές επιχειρήσεις. Η κόλαση θα αποκτήσει σύντομα μπόλικη πελατεία.
35)
Έρευνες για την ανακάλυψη του αθάνατου νερού. Ο ορίζοντας έχει ακόμη όρια. Δεν πρέπει να έλθει ξανά η νύχτα.
36)
Μαθαίνοντας, φιλτράρεται ο έρωτας...
37)
Γλαυκό ή ροδίζον κίτρινο το χρώμα του πελάγους, τυλίγει πάντα το σώμα μιας γυναίκας.
38)
Ακόμη δεν κατάλαβα, τον χρόνο που χω χάσει, που θα βρω.
39)
Μετά το πρώτο πέρασμα του φεγγαριού, ξεκίνησε να γράφεται η ποίηση.
40)
Σαν ύπνος του μεσημεριού, σαν μήνας του καλοκαιριού, γράφει ο άνεμος ιστορίες ποτισμένες απ΄την δροσιά του έρωτα.
41)
Γεννημένη μια ημέρα κοντά στην Πασχαλιά. Φυλακισμένη μέσα σε μια άρνηση. Επιλογή, λάθος!
42)
Εικοστός αιώνας, παρατάξεις δυο. Εικοστός πρώτος αιώνας, παρατάξεις ανύπαρκτες. Ζω παράλληλα κι αλλού.
43)
Στις φωτογραφίες δεν χαμογελώ ποτέ. Κρατάω το χαμόγελο για την πραγματικότητα.
44)
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν σε μια πλατεία. Όλες οι πλατείες φιλοξενούνε περιστέρια.
45)
Ζητά την λάμψη ενός ήλιου. Μπορώ να της δώσω μόνο το φεγγάρι.
46)
Δυο γυναίκες να φορούν το ίδιο άρωμα. Λάθος!
47)
Αγίας Παρασκευής και Αγίου Παντελεήμονα, το καλοκαίρι τελειώνει.
48)
Γράφοντας Ελληνικά, μιλώ στον κόσμο όλο.
49)
Αν δεν υπήρχε η λέξη εξορία, για τους ποιητές θα έπρεπε να την εφεύρουν.
50)
Κάποτε αγαπούν και οι ποιητές για πάρτη τους.
51)
Αετοφωλιάς εγκώμιον, υπομονή ύψους.
52)
Ωριμάζοντας αναδεικνύεται η ομορφιά.
53)
Τι είναι λάθος; Τι είναι ορίζοντας;
Φτιάξε τον νέον κήπο της Εδέμ. Μπορείς!
54)
Στα λιμάνια, στα σχολεία, στα νοσοκομεία, όλοι απεργούν. Και η υφυπουργός, λανσάρει το νέο της ξανθό μαλλί με τις ανταύγειες, μιλώντας στην τι βι.
55)
Ο τίτλος της ταινίας της σειράς Τζέιμς Μποντ, "ζήσε και άσε τους άλλους να πεθάνουν", έγινε πλέον σύνθημα και χαρακτηρίζει την εποχή μας, την εποχή του ατομικισμού και όλοι θέλουν να ζουν με αυτό τον τρόπο... Προσοχή! Ο ήρωας της συγκεκριμένης σειράς, είναι εικονικός και ως εκ τούτου άτρωτος... Εμείς οι αποδέκτες του συνθήματος είμαστε κοινοί θνητοί...Οπότε, άκυρο!
56)
Ο Τζάγκο, ήταν το τρίτο καλύτερο πιστόλι της Δύσης... Ο Ρίγκο ήταν το δεύτερο καλύτερο πιστόλι της Δύσης, γιατί σκότωσε τον Τζάγκο... Το καλύτερο πιστόλι της Δύσης είναι αυτό που θα σκοτώσει τον Ρίγκο... μέχρι και αυτό να γίνει...δεύτερο...
57) Σκοτώνοντας γίνεσαι Μέγας! 58) Εκεί που τελειώνει ο λαός, αρχίζουν οι ηγέτες.
59)
Βαθύς κρότος,το χέρι πίσω και το κράνος στα μάτια: τυφέκιο Μ1.
Λαβή σαν ψαροντούφεκο, ήχος κοφτός και οξύς και οι σφαίρες πάντα ολίγο όρτσα: τυφέκιο G3.
60)
Μεταξύ Leopard και M48 Molf, ενός θανάτου δρόμος.
61)
Ανάμεσα στο λήσταρχο Γιαγκούλα και την Γκόλφω, ανεπτύχθει σφοδρός ο Έρως! Ποιητική αδεία...
62)
Τι είναι οι άνθρωποι; Σύνολα από αγέλες ή μοναχικοί λύκοι; Και το ένα και το άλλο.
63)
Και μετά τον κομήτη του Halley, η αιώνια Ελλάδα.
64)
Σάρρα, Ελεονόρα, Κορίνα , Μυρτώ, Κρινιώ και Ελισσώ. Όμορφα γυναικεία ονόματα.
65)
Έντελβάις, Πικραλίδα, Ανεμώνη, Νεραγκούλα, Περικοκλάδα, Πετούνια. Πανέμορφα είδη λουλουδιών.
66)
Φτιάξε τα μεγάλα και ζήσε μέσα τους.
67)
Ύπαρξη γενναιότητας, αποτελέσματα: δόξα και θάνατος.
68)
Σώσε τον κόσμο απ΄ τις φωνές, βάψε το καλοκαίρι κίτρινο.
69)
Διδάσκομαι, σημαίνει δημιουργώ.
70)
Η αποκρυπτογράφηση των μηνυμάτων της σιωπής, είναι τέχνη ύψιστη.
71)
Ανόητες μάζες, ζωτικοί χώροι των τυράννων,
72)
Είναι έμφυτο χάρισμα να επικοινωνείς με ότι δεν υπάρχει.
73)
Ο στοχαστής δεν πέθανε ποτέ, ακόμη αναζητά τον εαυτό του.
74)
Τόσο πολύ διαφορετικός για να με λένε ποιητή.
75)
Όπου τελειώνουν οι παραβάσεις, αρχίζουν οι παραβιάσεις.
76)
Στην εποχή μου, οι στάμνες έχουν αντικατασταθεί από κάνουλες κρύου νερού ηλεκτρικών ψυγείων.
77)
Με χρώματος κεραμιδί φόρεμα, η καλλονή περπάτησε στην πασαρέλα της επόμενης γωνιάς.
78)
Ζήτημα πραγματικότητας - Ζήτημα πίστης.
79)
Η Βρισηίδα με βαρέθηκε, πρέπει να φύγω.
80)
Ο κισσός στο τέλος έπνιξε την κερασούλα. Τώρα ψάχνει νέο θύμα. Έχουν και τα φυτά τους Ασασίνους τους.
81)
Στρατός ερασιτεχνών μιας προπαγάνδας, πιο επικίνδυνος απ΄ τις ορδές τρίτου ράιχ.
82)
Κάπου ανάμεσα στους συνοδοιπόρους, χάθηκε η αρχική ιδέα.
83)
Μοιρολογώντας στην χαρά, εξόρκιζαν τον θάνατο! Παλιά Ελλάδα!
84)
Αισθητική του χυδαίου. Χυδαιότητα ενός μοντέρνου κάτι. Οι συμπληγάδες του σήμερα...
85)
Τα πουλιά ψέλνουν την δική τους ποίηση.
86)
Υπό ηρεμία η δημιουργία μεγαλώνει.
87)
Μεταξύ συμφωνώντων οι διαφωνίες.
88)
Μαθαίνω ξένες γλώσσες, που δεν υπάρχουν.
89)
Ανάμεσα στους ορόφους των πολυκατοικιών χάνονται οι λέξεις των προτάσεων.
90)
Υπέρ Αγίων και υπέρ Ποιητών η σημερινή μου δέηση...
91)
Της είχα ρίξει πάνω στα μαλλιά βελάκι φτιαγμένο απ΄ένα στάχυ. Ακόμη θυμάμαι το χαστούκι της.
92)
Χόρεψα μαζί της ένα μπλουζ, που δεν τελείωσε ποτέ.
93)
Δεν επιτρέπεται να χαλάει μια όμορφη μέρα.
95)
Μηδενίζοντας το περιεχόμενο του σαβάνου μου αποκτώ την αθανασία...
96)
Άρωμα αμαρτίας...Γεύση αγάπης...Αποτέλεσμα έρωτας...
97)
Όταν η καρδιά γίνεται γίνεται πέτρα,δεν υπάρχει γυρισμός ...
Νέμεσις! Κόμης Μόντε Κρίστο...ή λάθος...
98)
Χάδι από βελούδο τρυφερότητας ...
99)
Ξεπερνούσα την πραγματικότητα μέσα από το όνειρο .
100)
Και τώρα πως μπορώ να σε ξαναγαπήσω ;
101)
Μάτι γερακιού με σταχτιά φτερά,που βλέπει από ψηλά το θήραμα του.
102)
Όταν το φως του φεγγαριού αντανακλάται στην θάλασσα,
χιλιάδες ασημένιες ανταύγειες εκτοξεύονται προς τ΄ άστρα.
103)
Αναζητώ την ομορφιά της απλότητας και τα άνθη της αγνότητας .
104)
Μαύρα μαλλιά και μαύρα μάτια. Μεσόγειος! Ζεστές καρδιές! Δροσερά φιλιά!
105)
Νυχτερινά θερμά όνειρα σε φόντο βελούδο.
106)
Ταξίδι στο σκοτάδι, εύρεση μυστικών της γέννησης μιας ζωής. Έρωτας!
107)
Το βράδυ που ο μετεωρίτης διέσχισε τον ουρανό σαν μια ατέλειωτη γραμμή φωτός,
έκαμες μιαν ευχή για σένα και για μένα.
108)
Στο μπαλκόνι σου απολαμβάνεις το χλιαρό αεράκι, που σπάει την ζεστή συνέχεια ,και βλέπεις τα άστρα. Κλείνεις τα μάτια και ονειρεύεσαι. Τα βράδια του καλοκαιριού έχουν αρώματα έρωτα.
109)
Έρωτας και ένταση με γλυκό τέλος, παραζάλη με θολό μυαλό.
110)
Ο έρωτας και η τρέλα απέχουν μεταξύ τους λίγα χιλιοστά.
111)
Και συ ζητάς μια θαλπωρή .
112)
Αγκαλιασμένοι ζούμε ένα όνειρο, ένα ταξίδι ερωτικό στον χρόνο.
113)
Η ομορφιά της θάλασσας, σαν γυναίκα γυμνή σε πίνακα ζωγράφου.
Γαλήνη εδάφους μετά από θύελλα .
115)
Ολόλευκο περιστέρι στην αγκαλιά ροζ σύννεφου...
116)
Ουράνια ταξίδια στο φωτεινό διάστημα.
117)
Και λαμπρή η μέρα της ανάστασης και λαμπρό το λιβάδι της Αφροδίτης και λαμπρός ο κεραυνός του Δία!
118)
Ποίηση, τιμή στην ομορφιά!
119)
Άμπελος με το γλυκό της νέκταρ, σε χείλη άγουρου κοριτσιού...
120)
Μητέρα επιστροφής του μέλλοντος, οι λόγοι θεού και ποιητών.
121)
Εποχές κοινών τόπων, σε χρόνους σκληρής φαντασίας.
122)
Περγαμόντο, νεραντζάκι, σύκο, βύσσινο, κεράσι. καρπούζι. Ονόματα γλυκών.
123)
Εξαίρεσε τον εαυτό σου απ΄ την καταστροφή
124)
Κάτω από την προστασία μιας άμπωτης από πέτρινες ημέρες, οι δώδεκα φυλές του Ισραήλ, πέρασαν μέσα από την Ερυθρά θάλασσα.
125)
Τελειωμένες πολιτείες, ναρκοπέδια από αναστάσεις φρίκης.
126)
Ψάξε την σοφία που μετατρέπει τις ήττες σε ηρωικούς θριάμβους.
127)
Ανάμεσα στην ηχώ της αντανάκλασης ενός γνωστού εγκλήματος και μια σύνθετη απομάκρυνση από το τυχαίο, έμαθε να οδηγεί πυροβολώντας.
128)
Τοιχογραφίες από εκκλησίες Σλάβων. Λύπη...
129)
Μικρό πορνείο, μεγάλο μοναστήρι...
130)
Πατρίδα μου ο Παράδεισος. Στάση η τρέλα. Προορισμός ο Παράδεισος. Κι όμως!
131)
Ευτυχής ο απέχων της φρίκης.
132)
Και ενώ του Τούρκοι είχαν κυκλώσει την Πόλη, εκείνοι συζητούσαν αν το Φως στο όρος Θαβώρ ήταν κτιστό ή άκτιστο.
133)
Οι τελευταίοι αυτοκράτορες ζουν για πάντα.
134)
Δεν ήταν δικιά μου αυτή η άλωση...
135)
Δεν έχουν τέλος οι αγώνες.
136)
Οι καιροί παλιώνουν, αλλάζοντας...
137)
Φτιάξε το ρεύμα της αλλαγής και ταξίδεψε μαζί του!
138)
Μην απαντάς στην χυδαιότητα...
139)
Μέσα στην βοή της πόλης, ζει ένας μικρός Παράδεισος. Ο δικός μου!
140)
Εποχή απλής γραφής.
141)
Κάνουν και οι ποιητές ποδήλατο...
142)
Λιμάνια - Αεροδρόμια - Σιδηροδρομικοί σταθμοί - Κ.Τ.Ε.Λ.
143)
Το πως και το τι; Συμπέρασμα αύριο.
144)
Γεννήθηκα μέσα σε μια τιμωρία.
145)
Αμήχανος επί της ομορφιάς, που γειτονεύει με το σύμπαν.
146)
Οι νύχτες ο καλοκαίρι, απαιτούν τις βόλτες τους.
147)
Αγάπη διάρκειας δέκα λεπτών.
148)
Γιατί όταν βλέπω μια συγκεκριμένη κοπελιά, πάντα χαμογελώ;
149)
Μην ντύνετε το καλοκαίρι! Ανάγκη γυμνού η χάρη του.
150)
Σχέσεις - εναλλακτικές.
151)
Σκληρό πράγμα η έμπνευση.
152)
Απάντηση είναι η ποίηση.
153)
Μα ο Ιησούς τελικά αναστήθηκε...
154)
Ξανθή και ώριμη! Σαν την εποχή που την γνώρισα.
155)
Δρυοκολάπτης, Κίσσα, Χουρχουριστης, Καλαμοτσικνιας, Αλκυόνη, Κοκκινολαίμης. Ονόματα πουλιών.
156)
Ανάμεσα στο πλήθος των ανθρώπων, χτίζονται οι όχθες των μεγάλων ποταμών.
157)
Ο τάφος του Τουταγχαμόν κύλισε στον κάμπο με τα στάχυα.
158)
Δεκαπέντε Ήλιοι μετά τον Κρόνο, εντός του επομένου σύμπαντος.
159)
Ρότερνταμ, Πειραιάς, Σμύρνη, Βαρκελώνη, Μπάρι, Λίβερπουλ. Λιμάνια....
160)
Ψάξε την πιο τέλεια ποίηση στον Ερωτόκριτο.
161)
Ψάξε την δύναμη στον Θούριο του Ρήγα.
162)
Θέλουμε δεν θέλουμε, το καλοκαίρι θα ξεράνει τα φυτά του κάμπου.
163)
Ψαρεύοντας τρώει ο φτωχός.
164)
Βράδυ, γυναίκα μόνη, γυμνή στο μπάνιο του σπιτιού της, ενώ το καλοκαίρι περνά
165)
Όλοι οι χυδαίοι άνθρωποι έχουν το δικό τους κόμμα.
166)
Όλοι οι χυδαίοι άνθρωποι έχουν την δική τους θρησκεία.
167)
Συμπόρευση εξουσίας και δημιουργών: οσμή αυταρχισμού...
168)
Κυδωνίες, Αιδίνι, Βουρλά, Πέργαμος, Αλάτσατα, Κορδελιό. Χαμένες πατρίδες...
169)
Σαμψούντα, Νικόπολη, Οινόι, Κερασούντα, Αδριανούπολη, Κι άλλες χαμένες πατρίδες....
170)
Άλλη μια Ελλάδα, χαμένες πατρίδες...
171)
Δεν θέλω την Ελλάδα, χαμένη πατρίδα...
172)
Εκ της δύσεως, ανατολή, εκ της ανατολής δύση!
173)
Και όλα τελικά να είμαστε αυτό που λέμε "εμείς".
Εμείς οι καλοί, εμείς και οι κακοί.
174)
Ευαγγέλια, Πράξεις των Αποστόλων, Προφητείες, Ψαλμοί, Αποκάλυψη. Ιερά κείμενα...
175)
Πολιτεία, Αντιγόνη, Ηλέκτρα, Ορέστης, Περί φύσεως, Συμπόσιον. Κλασσικά κείμενα...
176)
Σωκράτης, Ηράκλειτος, Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Δημόκριτος, Παρμενίδης. Έλληνες φιλόσοφοι.
177)
Μεταξύ του λόγου του Θεού και της σφραγίδας του επομένου κυβερνήτη, κρίνεται το αποτέλεσμα της κάθε επανάστασης. Γιατί την κάνουν άνθρωποι...
178)
Και μετά την επανάσταση, μιαν άλλη επανάσταση... Του νου!
179)
Σέβομαι, σημαίνει αγαπώ!
Με σέβονται, σημαίνει πως ανοίγει ο δρόμος στην αγάπη!
180)
Άγιος Ραφαήλ, Άγιος Λογγινός, Άγιος Σεραφείμ, Άγιος Σπυρίδωνας, Άγιος Διονύσιος, Άγιος Γεράσιμος. Άγιοι...
181)
Αγάπη εντός καύσωνα, ομορφιά εντός καραβιού διακοπών.
182)
Δυνατότητες πολλές - Απόφαση καμία!
183)
Τάση εγωιστική, αποτέλεσμα φτωχό!
184)
Όλοι προσκυνούν τον Βάαλ του σήμερα, για να λάβουν σαν δώρο ένα κομμάτι εξουσίας. Πλην εμού!
185)
Αισθητική του τζάμπα...Ζωή με επιδίωξη το τζάμπα...Αποτέλεσμα, τραγωδία...
186)
Αγαπημένη θάλασσα, μνήμες καλών στιγμών.
187)
Ετεροχρονισμένος έρωτας, υπόθεση σωτηρίας...
188)
Ή ο έρωτας ή ο έρωτας και πάλι!
189)
Παραδομένος στην ομορφιά της γυναικείας άνοιξη, αλλάζω τον χειμώνα μου!
190)
Από το πρόσωπο της ξεκίνησε η άμπελος την έμπνευση της γεύσης.
191)
Φιλούσε με το δέρμα της και έκρυβε τον έρωτα μέσα στα δυο της χείλη.Γιαυτό αφιερώθηκα στο να την αγαπώ!
192)
Χέρια ερωτικά - φλέβες γεμάτες ιστορία!
193)
Πέρασε από την μετάγγιση της γύμνιας της, στις φλέβες του κορμιού μου και έγινε καράβι, που ταξίδευε στην ήρεμη θάλασσα του αιώνιου κύκλου, που οι εξερευνητές οι πρώτοι, τον είπαν ισημερινό.
194)
Ήθελα να την ζωγραφίσω γυμνή. Δεν ήξερα το πως. Εγώ πινέλα να χειρίζομαι δεν γνώριζα. Λύση εφεδρείας, οι λέξεις!
195)
Όποιος δεν εγνώρισε τον έρωτα που κρύβει η γυναίκα, έχασε μια ζωή...
Και άλλη μια!
196)
Φίνο μετάξι ή αίσθηση από μάγουλο γυναίκας, πάνω σε διάρκεια φιλιού!
197)
Οι περίπατοι γύρω από γραφικά ξωκλήσια, απαιτούν την γυναικεία παρουσία. Στιγμές όρκων, στιγμές αγάπης!
198)
Και μετά από τους άλλους, η άλλη...
199)
Από τους Ευαγγελισμού ως τον Δεκαπενταύγουστο, ειν΄ όση ζωή αξίζει. Γιατί εδώ είναι Ελλάδα!
200)
Αδικημένα κορίτσια, βαδίζοντα επί ασφαλτοστρωμένης οδού μιας πόλης επαρχιακής. Η ομορφιά δεν έχει προέλευση!
201)
Επί του ύδατος το λάθος...
202)
Αδέξια χέρια - απρόβλεπτες κινήσεις...
203)
Μήνας με πάρα πολύ πόνο...
204)
Ένα σώμα φουσκωτό με αέρα, σαν αιώνιο στρώμα θαλάσσης...
205)
Ξεκίνα απ΄ το ένα. Τα υπόλοιπα έρχονται μετά.
206)
Πρώτα μια μικρή ανηφοριά, μετά οι πρώτοι λόφοι και τέλος τα ψηλά βουνά. Και μετά μια κατηφόρα συνεχής, μέχρι να βρεις την θάλασσα. Εκεί εάν δεν ξέρεις πρέπει οπωσδήποτε να μάθεις το κολύμπι...
207)
Η αποκάλυψη, γίνεται με πόνο. Η αποκάλυψη, ειν η απόλυτη διέξοδος. Η αποκάλυψη σε σώζει...
208)
Οι ποιητές, ζουν τον χειμώνα, αισθάνονται το φθινόπωρο, ονειρεύονται την άνοιξη και γράφουν για το καλοκαίρι.
Τελικά οι ποιητές αγαπούν μόνο το καλοκαίρι...
209)
Άλφα και βήτα, τα πιο αγαπημένα γράμματα...
210)
Πεύκο, έλατο, άρκευθος, κέδρος του Λιβάνου, τούγια, κυπαρίσσι. Κωνοφόρα δέντρα...
211)
Τα βασανιστήρια έχουν προέλευση την εξουσία...
212)
Την ομορφιά την κέρδισα σκεπτόμενος...
213)
Ανασύνταξα την υφή των δέντρων και προέκυψε μια ποίηση...
214)
Όσο πλησιάζει ο Δεκαπενταύγουστος, τόσο πιο πολύ την αγαπώ...
215)
Μεταξύ υπολειμμάτων αρχαιοελληνικών Ναών και τα εκκλησάκια του προφήτ΄ Ηλία, η ζωή σε πάει αλλού...
216)
Όσο συνθέτω, ζω! Όσο ανασυνθέτω, ανασταίνω!
217)
Μέσα στο κέντρο μιας εποχής, ψάχνω την ακτίνα, που δείχνει τελική διέξοδο...
218)
Μετά τον ατμό ο πάγος... Η ζωή ξεπερνά τα ενδιάμεσα στάδια...
219)
Όταν τα λόγια περισσεύουν, η σιωπή γίνεται αρετή ανάγκης!
220)
Ζητούσε πίστη. Έλαβε μόνο εκδίκηση. Η ανάληψη πλέον ήταν μονόδρομος. Στο τέλος τον λόγο είχαν μόνο τα βουνά.
221)
Όπως το πέταγμα ενός μικρού εντόμου, η νεότητα μετακινείται διαλέγοντας για να σταθεί, μόνον τα πιο όμορφα λουλούδια.
222)
Αλλιώς πηγή μιας έμπνευσης...
223)
Ψηφίδες προερχόμενες από καθρέφτες που χουν σπάσει. Ψηφιδωτά μιας νέας Πομπηίας. Λείπει μόνο το ηφαίστειο...
224)
Είναι ένα χαμόγελο και αυτό μονάχα φτάνει.
225)
Κάθε καλοκαιρινή ημέρα και ο έρωτας της...
226)
Νυχτερινό το κύμα και λέει μόνο μείνε
μια ευκαιρία της ζωής έλα κι απόψε γίνε...
227)
Λογική του χάους, λογική ενός σημερινού αύριο.
228)
Ότι απομένει από μια πραγματική αγάπη είναι ουρανός.
229)
Μελαγχολία στο πρόσωπο γυναίκας, αναμονή μιας έκρηξης.
Ίσως να είναι έρωτας.
230)
Κατεβαίνοντας από τον ουρανό, συνάντησε της γης τα πόδια.
Μετά στερέωσε την πίστη του, στο προπατορικό του όνειρο.
231)
Κάποτε θα χιονίζει ο ουρανός και τον Ιούλη.
232)
Έτσι έμαθα πάντα να τιμώ την γυναίκα - μάνα!
233)
Και η Πανδώρα δεν άνοιξε ένα κουτί μονάχα...
234)
Φταίει για όλα το καλοκαίρι, που διαρκεί ελάχιστα.
235)
Οι άγγελοι μας επισκέπτονται συχνά, μόνο που φοράνε άλλων τα πρόσωπα.
236)
Ένα βιογραφικό και ο δρόμος άνοιξε.
Μα δεν χρειαζόταν καν.
237)
Και λίγη χαλαρότητα δεν βλάπτει, όπως και λίγο απ το ύφος της υπεροψίας.
238)
Ο κόσμος μου είναι μεγάλος, γιατί είναι απλός.
239)
Οι νύχτες του καλοκαιριού και τα ανοικτά παράθυρα, απελευθερώνουν τον έρωτα.
240)
Το νερό περιμένει να βρει την σωτηρία του, μες απ την ζέστη του καλοκαιριού και όχι απ τους ανθρώπους.
241)
Χάθηκαν οι μέρες οι ζεστές, ακριβώς όταν η στενοχώρια έχασε την μάχη από την πιο πρόσφατη ελπίδα.
242)
Ο ήχος του νερού που κυλάει στα τσιμεντένια αρδευτικά αυλάκια, αντικαθιστά τον ήχο των κυμάτων της θαλάσσης, εντός κάμπου κατάφυτου. Και ο ήλιος χάνεται πίσω απ
243)
Οι μόνες πλέον λογικές...
Απλότητα και έρωτας.
244)
Και μετά το πέρασμα ενός ορίου, μια νέα αντίστροφη μέτρηση.
245)
Μολύβια, που γράφουν ιστορία - Πένες βαμμένες με αίμα...
246)
Όλη η γαλήνη μεταξύ δυο ερήμων.
247)
Αυτό που φωτογραφίζω, είμαι...
248)
Εδώ ο χειμώνας έρχεται νωρίς...
249)
Ζωή στο κέντρο. Θέλει το χρόνο της, για να την συνηθίσεις.
250)
Μετά τα σφάλματα του παρελθόντος, ο ρεαλισμός του σήμερα.
251)
Φταίει το καλοκαίρι...Δεν το συζητώ!
252)
Μετά την τρίτη άρνηση του Πέτρου, υπήρχε και τέταρτη.
Ακόμη υπάρχει...
253)
Ανάμεσα στους μηρούς την άνοιξης, ανθίζει ο κόσμος όλος.
254)
Άλλο πολιτική και άλλο ποίηση.
Η δεύτερη προηγείται σαφώς!
255)
Αν ο Θεός ήταν γυναίκα...
256)
Δεν είν η μοίρα μας γραμμένη με μολύβι...
257)
Και στην στιγμή της πιο βαθιάς απελπισίας, κάπου υπάρχει κάποιο φως.
Αυτό λέγεται ζωή.
258)
Μετά τον πόνο, ο στίχος...
259)
Νέα κοπέλα προχωρά τον δρόμο μαζί με την μητέρα της.
Σεβασμός στην ομορφιά της αλλαγής των εποχών!
260)
Χάθηκα μέσ στην διαφορά των λόγων από τις σκέψεις της αρχής.
Ανάγκη αποκωδικοποίησης...
261)
Άνθρωποι με καπέλα, που βγάζουν ρίζες.
Άνθρωποι που κοιτάζουν πάνω από τα μαύρα τα γυαλιά, που μόνιμα φοράνε.
Προσοχή! Χυδαιότητα...
262)
Και η ενημέρωση, θέλει και αυτή τον χρόνο της.
263)
Γηραιά κυρία - νεαρός εραστής, παράλληλα όνειρα...
264)
Παρούσα η νέα μέρα, μέσα στους πόνους της προηγούμενης.
265)
Εμφάνιση ζέστης - εξαφάνιση των δώρων της μοντέρνας μάγισσας.
266)
Μην εξαπατάσαι απ΄ τις φωνές των άλλων. Την τελική την μάχη θα την δώσει παλεύοντας μονάχος!
267)
Παρακλήσεις και Χαιρετισμοί! Τέλος κι αρχή μαζί!
268)
Οι μονομαχίες πρέπει να γίνονται πάντα την ώρα που νυχτώνει...
269)
Το μολύβι καθώς γράφει, κάνει τον ορίζοντα να μεγαλώνει.
270)
Το ηλιοβασίλεμα μέσα από μια αντανάκλαση, χαρίζει μια άλλη προοπτική!
271)
Περνώντας ο καιρός, γίνομαι όλο και πιο νέος.
272)
Εκεί που χαράζουν των γυναικών τα εσώρουχα, τα ρούχα που φοράνε, γεννιούνται οι αισθήσεις!
273)
Λιτανεύοντας εικόνες, δεν βρέχει έρωτα...
274)
Θέλει και η ομορφιά, την δική της την φροντίδα.
275)
Προσκυνώντας εξουσίες, δεν κάνεις τέχνη...
276)
Και άντε μετά να συνεννοηθείς με άσχετους ...
277)
Από όστρακο σε όστρακο και από φιλί σε χάδι.
278)
Εάν κάποτε μεταναστεύσω, ο στόχος θα είναι κάπου απέναντι από μια αιώνια θάλασσα ή στα ριζά ενός καταπράσινου βουνού. Όλα σε συσκευασία ενός κέντρου μιας μεγάλης πόλης...
279)
Κιλά δεν βλέπει η ομορφιά!
280)
Η αξία της παρθενιάς, ίσως λέγεται κι αγάπη!
281)
Γοητεία ή όχι, το άγνωστο θαμπώνει...
282)
Αυτό το είπαν κάποτε έρωτα του κεραυνού.
283)
Και η ποίηση θέλει τα σχέδια της.
284)
Δεν ομιλώ σε άγνωστους, δεν ομιλώ σε αισθητικά απόντες.
285)
Είχε κι ο Μεσαίωνας τις τέχνες του...
286)
Την επανάσταση και την ποίηση, για να τις μάθεις, πρέπει να τις πληρώσεις ακριβά...
287)
Και στην κορφή του πιο ψηλού βουνού της περιοχής είχε μαζευτεί ένα κουβάρι από γκρίζα και ολόμαυρα σύννεφα. Έμεινα στα ριζά του. Εκεί ψηλά τον λόγο είχε τότε μόνον ο Θεός και οι άνεμοι που μετέφεραν τους λόγους του. Αυτοί οι άνεμοι, που φυσούν ακόμη, διαδίδοντας νερό, φωτιά και γνώσεις!
288)
Κόβεις το σταφύλι με το χέρι σου το τρυφερό, τα μαχαίρια πια δεν έχουνε λόγο ύπαρξης.
289)
Η αξία του γυμνού κορμιού της, κάτω από το φεγγαρόφωτο του Αυγούστου, έτεινε στο άπειρο!
290)
Στο βάθος οι ντελιβεράδες, μετέφεραν τα όνειρα τυλιγμένα σε τρελά αλουμινόχαρτα...
291)
Εντός βιβλίων ξαναγράφεται η ποίηση.
292)
Από την Βασιλεία των Ουρανών, μέχρι το Βασίλειο του Άδη, όλα τα κενά του κόσμο, μαζεμένα σε ένα μπουκέτο έρωτα.
293)
Ποιος έδειξε της ροδαυγής το φως, στο παιδί που πήγαινε για πρώτη μέρα στο σχολείο;
Το μέλλον ή ο Θεός Σεπτέμβρης!
294)
Εντός στενών περιθωρίων, γράφω τα άριστα...
295)
Δαιμόνων και Αγγέλων, γωνία.
296)
Σε ένα εικονικό κόσμο, εκδικούνται οι εκτελεσμένοι ήρωες, τους δολοφόνους τους.
297)
Πριν την επανάσταση, τύραννος.
Μετά την επανάσταση, τύραννος.
Ζητείται γνησιότητα.
298)
Σε πράσινη νύχτα οδηγεί η ποίηση.
299)
Κινούμενοι μεταξύ διαθεσιμότητας και επανάστασης, οι μανδαρίνοι, δεν μπόρεσαν ποτέ να ξεφλουδίσουν το μανταρίνι της ζωής.
300)
Για την ξεπεσμένη πόρνη, που στήνει κάθε βράδυ τα ραντεβού με τους "πελάτες" της. κάτω από τον φανοστάτη της γωνίας.
301)
Τελικά όλα είναι επικοινωνία...
302)
Ιερή πράξη η αμφισβήτηση...
303)
Προς την διαγραφή μιας σελήνης, έδειξε με το ξίφος του, ο νέος αυτοκρατορικός μήνας Αύγουστος.
304)
Η πραγματική σοφία αφήνει πίσω της τον χρόνο.
305)
Πρωτογενής αξία η ποίηση. Όπως καταρρέουν τα παγόβουνα στην εποχή της ζέστης, καταρρέει και η πρόκληση των γυμνών ποδιών γυναίκας, που ο χρόνος τους έχει λήξει.Σεβασμός.. Οι δεκαετίες έχουν πρόσημα εμπρός τους. Οι άνθρωποι έχουν μόνο χρέη. Όλα προς τον ουρανό... Διλήμμα μεταξύ δυο εποχών. Θέλω να τις ζήσω και τις δυο... Μετά τον θάνατο, γνωρίζουν οι αθάνατοι πραγματικά ποιοι είναι. Ασύλληπτο το τέλειο. Έτσι με μικρά λάθη παντού δημιουργήθηκε ο κόσμος. Εκεί που η οδός μιας ελπίδας συναντά τον δρόμο μιας αμαρτίας, που είναι αιώνια. Θέση Α: ύπαρξη. Θέση Β: διαφάνεια. Θέση Γ: τέλος. Καλοκαιρινά όνειρα, στα χέρια όμορφης γυναίκας. Θα μπορούσε να είναι τίτλος ζωγραφικού πίνακα. Μιλώ για να μιλώ. Άσκοπη καύση χρήσιμων θερμίδων. Σελίδες από καλοκαίρι που γράφονται και ξαναγράφονται, κρατούν στην επικαιρότητα τα μυστικά του έρωτα, κάνοντας τα αιώνες αξίες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)