ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΠΕΙΡΑΤΗΣ

ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΠΕΙΡΑΤΗΣ
Έσκιζα τα πανιά της πειρατικής μου σημαίας....
Εκεί ...στην ακροθαλασσιά ,πάνω στα βότσαλα...
Μετά την τελευταία αποστολή μου...
Τόσο εύκολη που ήταν ποτέ δεν το φαντάστηκα...
Φεύγω τώρα...Συνταξιούχος πειρατής...
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΙΝΗΣ

ΟΥΔΕΝ ΝΕΩΤΕΡΟΝ

ΟΥΔΕΝ ΝΕΩΤΕΡΟΝ
Δεν ξέρω,... στον ερωτικό πλανήτη,
όταν βρω το κατάλληλο διαστημόπλοιο,και έλθω...
Θα σε βρω;....
Και αν είσαι εκεί,.... θα με καλωσορίσεις;...
Κάνω απλά υποθέσεις...
Του αν...και του όταν.....
Μέχρι το διαστημικό ρολόι να δείξει ακριβώς...
Ουδέν νεώτερον ....
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΙΝΗΣ

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
Αναζητώ με λαχτάρα τον απόμακρο χαρακτήρα της αυριανής αποκάλυψης...
Αναζητώ συνοδοιπόρους ,για να κυλήσουμε τις σκέψεις μας στα χωράφια με της τσουκνίδες...
Αναζητώ δυο μάτια που βλέπουν την όμορφη και γαλήνια θάλασσα στην μέση του φυτεμένου κάμπου...
Αναζητώ τρία ή πέντε λόγια πλεγμένα με αγάπη και στοργή....
Αναζητώ την αγνότητα του νεανικού δέους του ανατέλλοντος φωτός....
Αναζητώ την παρέα στο τάβλι,στο κρασί ,στο βαλς και στο χασάπικο....
Αναζητώ ένα τριαντάφυλλο και ένα περιστέρι ....
Αναζητώ το άρωμα του ερωτευμένου Μάη με τον Αύγουστο της πεταλίδας και των δελφινιών....
Αναζητώ την παραλία της δύσης και το βουνό με την κορυφή των άπειρων θεών....
Αναζητώ ένα κορμί, μια φεγγαρολουσμενη απο την έμπνευση των ποιητών μορφή...
Αναζητώ την τόλμη να εκφράσω το όραμα της σκέψης ,εμπνευσμένα και πραγματική....
Αναζητώ ηρεμία και ανάσταση φυσης,ανθρώπων και νου....
Αναζητώ την όμορφη νεράιδα της πόλης....
Αναζήτηση πάνω σε συνεχή λευκή κι ατέλειωτη γραμμή....
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΙΝΗΣ

ΜΙΚΡΕΣ ΟΑΣΕΙΣ

ΜΙΚΡΕΣ ΟΑΣΕΙΣ
Όταν φέγγει το πρώτο φως ,στην χώρα της δερμάτινης φαντασίας....
Ο Νείλος πλημμυρίζει από νερό και λάδι...
Από μύρωμα παιδιού σε βάπτιση...
Και τρείς ιερείς που ψέλνουν ...την μελωδία του αδόξαστου πολίτη αγίου....
Για να τιμήσουν το χειμώνα και το ακόρεστο εσωτερικό του σκοτάδι...
Μα η κόρη μελαγχόλησε μέσα στο σεντόνι που κρατά την καρδιά της κλειστή...
Σαν μια κρύπτη ομορφιάς...γιατί της είπαν πως είναι αμαρτία...
Όπως και κάθε τι το όμορφο....λάμψη...και χαρά...
Τσάι κόκκινο ....με άμμο απ την παρδαλή έρημο ...
και χυλό ταπεινότητας από το παλιό Αιβαλί....
Που θεραπεύουν την ασχήμια και βάζουν την ομορφιά στο βάθρο της....
Εκεί στα δυτικά του Ναού στο νότο της ιερής σφαίρας  αγνώστου πλανήτη...
Τρείς ιερείς του άγνωστου βουνού ,που χάνουν το θεό τους....
Δεν τους μένει τίποτε....
Παρά τρία μαύρα ράσα ....
Να συμβολίζουν αυτό που υπηρέτησαν κάποτε....
Γενικά σε χρόνο κλεισμένο σε μελανόμορφο αρχαίο αγγείο ...
Ως σημάδια πλαγίων ενεργειών της άρνησης....
Και το ρυάκι τρέχει....και δροσίζει...
γράφει γράμματα με πάγο...
Σαν μια πρεσβεία του παράδεισου μέσα στην καυτή κόλαση....
Πρόταση δημιουργίας μικρών οάσεων...
 στην μονοτονία της καθημερινής μας πλήξης ....
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΙΝΗΣ

ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΜΜΟΝΗ

ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΜΜΟΝΗ

Ένα θολό βασίλειο,του τυφλού πιλότου του άνθους της ακακίας  αναζητά....

Μια τρελή ξανθιά περούκα,σε καραφλό κεφάλι κέρινης κούκλας...

Και παρόντων των  εικόνων, ο άνεμος,γυρνά τις σελίδες ληγμένου ημερολογίου ....

Εικόνες....κιτρινισμένες ...

Από την εποχή του πρώτου πολέμου...

Πεταμένες στο θλιβερό χαράκωμα ...εκεί μέσα στη λάσπη...

Τις πατάνε χακί γαλότσες και ποντίκια....

Προτάσεις μορφών...και έκφραση αηδίας....

Άνθρωποι σε εγκατάλειψη ,μέσα στο δέος του φόβου...

Από τις οβίδες που σκάνε σαν βροχή....

Και το σύννεφο από καπνούς και κίτρινα λαμπρά δακρυγόνα ...

Τη μάσκαααα.....πνήγομαιιιιι.....

Αργές αναπνοές....επιβίωση....

Άραγε αξίζει....

Σαν ανάπηρος σε κρεβάτι με ρόδες πλάγιες....

Σε δωμάτιο με θέα στο πουθενά....

Τυφλός πια...δαμαστής του εαυτού μου...]

Άχρηστος και απόμαχος....

Κινήσεις κάνω ανακλαστικές...

Πάντα σε άμυνα....

Διδάσκοντας υπομονή μα και εμμονή ...

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΙΝΗΣ

ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ

ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ
Βόρεια του βράχου,που σπάει σε τμήματα, το ελάχιστο του μεγάλου κύματος ,της παλλίροιας του πιο τρελού μήνα του καλοκαιριού ,...της αράχνης και του γλάρου...
Που η μορφή της Αντιγόνης περιμένει...μόνη της....κοιτάζοντας στο κέντρο της ψυχής του άγνωστου αριθμού της έλξης  των νέων μορφών απροκάλυπτης ζέσης και ώριμης γεύσης του κέντρου στο ροζ κυδώνι ....,εντός κουτιού χρώματος κυανού ....
Αφήνω γειά στα λεία στήθη της γνώριμης όμορφης νέας ....
Και ως ακρίδα χορεύοντας ,...δρόμο και φωτιά μαζεύω....
Γύρω...από το γυμνό της κορμί...
Δεν αδικώ την ομορφιά....
Δίπλα της στέκομαι,...όρθιος....μέσα στην όρεξη του άγνωστου λατρεμένου πάθους....
Είναι έρωτας....είναι φωτιά...
Ενθύμιον αργής δόξας της ένωσης ,...στον καθρέφτη ...απέναντι...στην ευπρεπή δόξα ,του μονού πόνου ,...της φυσικής ανάγνωσης...
Μοναχική αγωνία του χθες που τέλειωσε...
Και από μακριά απο το υπόγειο καταφύγιο ....
Δίνουμε όλοι...οι τρελοί....οι μυημένοι ...
Την οριστκή ερωτική απάντηση στην αμαρτία...
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΙΝΗΣ

Ο ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΥΚΛΟΣ

Ο ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΥΚΛΟΣ
Πέτρα μαύρη,....δίπλα στη λευκή επιδερμίδα γυναίκας,λεύθερης και άγνωστης ,στον καρπό της λάσπης,στην προχθεσινή λαική αγορά...
Ελάχιστες ώρες πριν την  ηλιακή δύση...
Μια αντένα μαλακού ύδατος,χωρίζει την άβυσσο της ερημιάς ,από την θερμή πλατεία με τα ατέλειωτα τραπέζια....
Όπου παρόν λένε...όλα τα καισαρικά  τετράγωνα λαικά άσματα...
Έρανος φυσικής διατομής της έντασης του χαοτικού συνόλου της σύνοψης του ιερού βιβλίου ...
Και ο όγκος γίνεται ημικακοήθης ,ως Ιανός στο πρόσωπο του ανατολικού φωτός...
Τιμή στο χιόνι της στέπας και της άμαξας του παραμυθά γέρου με το γλυκό χαμόγελο....
Με τον αυλό του μουσικού σύννεφου μετά την καλοκαιρινή μπόρα,...από δάκρυα και σκόνη...
Κύκλος συνεχής χωρίς τις γωνίες του μαγικού τετραγώνου ,....με τις κρυψώνες των μικρών  αθώων παιδιών...
Με άρωμα από θειάφι και βιολέτα ,...στο σώμα της όμορφης πόρνης....
Γυναίκας του νυχτερινού θαύματος, στην μυρμηγκοφωλιά κλειστού κινήματος...
Των υπογείων της αμαρτίας ...,του πόθου και της σύναξης αγγέλων,σε πρωτότυπο Πάσχα......
Γιορτή του τάγματος της μυστικής λαγνείας και της τέχνης του ξεσπάσματος....
Σώμα θυσιασμένο...στην αντίθετη πλευρά της υποκρισίας ....
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΙΝΗΣ